&n...
Жанат Әскербек. Шындығымды жылатып... Ұзап барам...
2474
Сөзі бөлек,
сөзінен өзі бөлек,
Бір сұлбалар көрінер көзіме көп.
Жүрегімді жұбатып тұрам үнсіз,
Ешкімге емес, обалым өзіме деп...
Жайлау-жаным құлазыр ел көшкендей,
Өтірікке ешбір жан сенбес мендей.
Теңселемін тірліктің толқынында
Жалғандықты тек жалғыз мен кешкендей.
Үміт жүр ме сенімге жүлде тігіп,
Көлеңкесі күдік боп, түнге кіріп?!
Мына белде тұр едім...ес жия алмай,
Анау белде сақылдап күлді өтірік...
Жүрегі де, жаны да сызат ғалам
Әр қадамға байлаулы біз аттаған.
Қараңдаған сұлбаға көлеңке боп,
Шындығымды жылатып...
Ұзап барам...