Алматыдағы Ұлттық кітапханада Жамбыл Жабаевтың 175 жылдығына арналған «Жыр алыбы – Жамбы...
Тыныштықбек Әбдікәкімұлы. Қалам ұшынан қаны сигектеген бір Өлең
Бескүндік Жалған – жаратушы ғажап бес Мүше*.
Бесеуінен... және Тәңірден қош тіледім, кеш түсе.
Әй, қайдам, о Кісі естісе..
«Жаңа Жыл!» – дейді, соқыр Ес жаратқан календарь.
Тойқұмар ел әдеттегідей есіріктене кетті, ескіше!..
Ойлау күнә - ғылымсыз.
Уақыт – тіріде де, өліде де тынымсыз.
Мониторда – қаңтар... бірінші.
Ақылымда - суайт сөздері көне кітаптың.
Аузымда – қарайған шай, жылымшы.
Жетпей тұрғаны – тек шылым.
Сол ғана біледі жетім көңілдің өксірін.
Ертең Көктем сөйлей бастайды жаңа жыл мен Көк сырын.
Әзірше,
Шал кейпіне енген Ажал би билеп жүр, өлі шыршаны айнала,
Аузынан аяз атқақтаған жексұрын.
Өзім де бір - тән мен нанға құл әлем.
Ішім толы - халықаралық жанталас пен сүмелең...
Аяз жұтқан сайын, Ажалдай түнерем.
Жаңармаған Жан-Дүниемдегі оңбаған Ойлардан өліп бара жатыр,
Қалам ұшынан қаны сигектеген бір Өлең...
Бес Мүше* (Күн, Күн нұры. Ауа. Су. Жер)