Әлемнің үмітіне үрей туғызып, көңіліне қаяу түсіріп, жан әлемін құлазытып тұрған осынау пандемия кезінде "Мәдениет порталы" кішкене болсын жүректерге жылу сыйлағысы келеді. Осы мақсатпен портал ұжымы қазіргі қазақ поэзиясында өзіндік орыны бар ақындарға сауын айтып, өздерінің көңілінен шығатын 7 өлеңін сұрап, жариялап келеді. Бұған дейін елге белгілі бір топ ақын өлеңдерін ұсынған болатын. Ақындарға алғысымыз шексіз!
Бүгін қазақ поэзиясының жас буын өкілі, жаңашыл ақыны - Еділбек Дүйсеннің 7 өлеңін ұсынамыз! Мархабат!

Ақын Еділбек ДүйсенПАНА

Кісікиік бұлттар.
Есінеуік бұлттар.
Батыстан-...Батысқа жөңкіліп
әлдене аңсаған.
Бүгінде олар да тынған тарқатылып,
Шамасы, біздердей қорғаншақ бұтаға
көлеңке түсіріп шаршаған. 

Шаршамаған.
Өзіміз олардан бас тартқан,
(Есепке алмағанда көсемнің бұйрығын).
Өйткені, түкті сәулелері түгімізді күйдірсе де,
Қалаймыз біз Күннің билігін!

Күн Ие!
Біз сіздің нұрыңызға шомылған
Һәм сол нұрдан пайда болған қою көлеңке ғанамыз!
Біз желді жек көреміз!
Біз қозғалыс атаулыны жек көреміз!
Көз, құлақ, ауыз берген Құдайға қарғыс айтамыз.
Желемік күнгі айналамыздағы иісті құшырлана жұтамыз
сіздің сарайыңыздан тараған!

Күн Көсем!
О не дегеніңіз?!
Біз тек Құдайды ғана қарғамаймыз,
Анау төбедегі жаулықты бұлттарды да қарғаймыз
сіздің сарайыңызды бетке алып 
маңып бара жатқан...


КЕНТІ БАБА САҒАНАТАМЫНДАҒЫ АЗАНШЫНЫҢ БАСПАЛДАҒЫ ҮСТІНДЕ

 1
Жан қабығын сылып тастап,
Қызыл қарашамен бірге жүрелей отырып,
Құлағы қақшиған көне қорым басына,
Қазық қағуды ойладым.

 2
Ниетке ақы сұрауға болар ма?!
Ерте есейген қарындасыңды сен де ойлаймысың?
Сұрайын, ұмытылғай деп
Жұмақ жақтан естіген сол бір күрсініс.

 3
Ырғаққа түспеген осы бір ғұмырға
Кімнің еңбегі көбірек сіңді?!
Кімнің еншілеуге құқы бар?!
Менің бе?!
Құдайдың ба?!

* * *

Жарығым...
Мен, бір күні

Естеліктерімді босағаға жерлеп,
Ырымдарым мен тыйымдарымды босағаға жерлеп,
Үміттерім мен күдіктерімді босағаға жерлеп,
Ойым құсеттенген күйде,
Уақыттың гүлдегенін күтіп
Табалдырықта отырсам...

Сан мың тәртіптен
бейберекеттіліктің туатынын болжап,
Жаңашылдықтың ескі қоғамда өзін жоғалтатынын болжап,
Дірдек қаққан сәуірдің бұрымын,
толассыз
өріп-жазып...
...өріп-жазып
Табалдырықта отырсам...

Түннің жеті пердесінен өткен,
Жердің жеті қабатынан жеткен
Бір үн «Сен біржола жаратылғансың» десе...

Құдайдан ұмытуын сұраған,
Санамның ол жаққа аяқ баспауын сұраған
Күнәмнің
босағаның іргесінен өсіп шыққанын көрсең...

Не ойлайтының ауыр, жарығым!
Не істейтінім қызық, жарығым!

ЖАЗУ НЕ ЖАЗБАУ КЕРЕКТІГІ ЖАЙЛЫ ЖАЗУ

(Абзал Сүлейменге)

Сәттерім-
сәтсіздік мезеті ішінде қамалған,
шырмалған өрмекші торына нәзік.
Ол да бір- қабырғадағы көсемнің суреті
әйнегін сүртуге батылың бармайтын
саусақтарыңды жазып.

Өйтсең-
жоруға қорыққан түстерің ішінен
құбыжық кейіпкерлер бас салып өзіңе
діндарлар тозаққа жолдама береді
дәлелдеп Кітаптың сөзімен.

Содан соң...
болашақ есіңе оралмай
сызықтан аттауға таба алмай бір айла.
Сенің бұл хәліңді қалайша түсінсін
Мұқтаждық көрмеген Құдайлар...


ГҮЛДЕР, ҚАШПАҢДАР!

Мен бұл түсті бұрын да көргенмін,
Қайталап көргім жоқ, досым.
Одан ширек ғасырдан соң шошып оянарымды білемін,
Қалай жорыларын да, сосын.

Көлеңкемді мәңгілікке тапсырған күні
Оның қалшылдап тұрғанын көргем.
Және шындықтың болар-болмас бейнесін
Қолшатырлар артынан, өлген.

Мен тағы да қалғып кетемін.
Құлақ түбінде әдеттегідей ұранға толы жиын
Түсімде:
Жер бауырлап жылжып келіп
Түрегелген құйын...

Гүлдер!
сап түзеп, тұрыңдар тапжылмай
Сүйікті һәм сүйкімсіз Отанды былғағанға дейін.
Мен сендерді көз жасыммен суарармын
Қарашығым құрғағанға дейін.

ТҮС. ҰМЫТУ

Шеше, 
қиранды үй ішінде
Көз жасың кері ағып,
Тоналып
ескі жиһаздар мен бағытын ұмытқан желге
жүр екенсің деймін.

Алдыңнан ауру мысық шыға кеп,
Тұра кеп
мен сүймеген маңдайыңа жабыса кетіп,
жібермейді екен деймін.

Есімде қалғаны...

Сынған терезе сыртында
Самайыңдағы көк тамырлардай
Найзағайдың жарқ еткені ғана.

Ішінен жабылған есік сыртында қалғаным ғана.

«Мен үшін келіп тұр» дегенің ғана.

Есімде қалғаны.

ҚАЙТАЛАНУ

Бір-ақ түнде...
Барлық бақбақ біткеннің басындағы
үлпілдектер
өз еріктерімен ұшып кетті

Екі сағаттан соң
терезені ашқанымда
сүйреп әкетті
бөлме ішіндегі Вагнер әуенін
терезе алдынан өткен автобус 

Ертесіне
естідім
ескіріп үлгерген жаңалықтардан 
қорым басына барған тақуаны
жабайы кәрі жыланның шағып өлтіргенін.

Содан кейін сорасы аққан қорым жетім қалды.

Содан бері
құлағыма әлдекім сыбырлап кетеді
болар-болмас
«Сенің құлшылығың- ең үлкен екіжүзділігің»