"Қырғыз асуы" 2012-2014.

Өнер - ғылымның құдайы. Ол ешкімге ұқсамайды, оны түсіндіру мүмкін емес. Оны тек сезінуге талпыну керек. Академиялық сурет өнері мен дәстүрлі өлеңнің абстрактілі өнерден айырмашылығы - сұраққа дәстүрлі жауап іздеуінде емес, дәстүрлі жауапқа жаңа сұрақ іздеуде. Егер сіз суретшінің шығармашылығынан әлденені түсінуге тырысып, өзіңізше пайымдаған болсаңыз, онда қателескен жоқсыз. Сіз жай ғана айнадан өзіңізді көрдіңіз. Кейде суретті сөз деп оқуға, сөзді таңба деп тануға болады. Осы тұрғыда Сырлыбек Бекботаевтың болмысы - ақын. Бұл эмоцияның әсерінен емес, «Дала әуендері» атты фотографиялар сериясының себебінен. Бұл жұмыстар маған Жұмекеннің «Қоңыры» мен Мағжанның «Сүйемін» атты өлеңдерін еріксіз есіме түсірді. Әрине еліңе деген махаббатты тарихыңмен мақтанып, батырлар мен хандарды мүсіндемей-ақ, олар туралы кестелеп дастан өлең жазбай-ақ, қарапайым ғана қоңыр күйлі түсте бейнелеуге болады. Ұлттың болмысы оның тарихын мадақтағанда емес, оның адами табиғатын сезінгенде ғана ашылады. Егер өнерпаз мұны сезіне алса, онда оның ақын бола алғаны. 

«Балбалдар» инсталляция 2х6х3 м, 2012.Суретшінің өзге жұмыстарынан Жоан Миро, Дэвид Хокни, Марк Шагал, Василий Кандинский секілді әлемдік сурет өнеріндегі айтулы тұлғалардың әсерін байқауға болады. Бұл суретшінің өз стилін қалыптастыру жолындағы ізденісі деп түсінемін. Әрі Сырлыбек Бекботаевтың кім екенін өзім ерекше бағалайтын «Қызыл трактор» суретшілер тобының өзі анық айқындап тұрғандай. Суретшіге тек қана сәттілік тілеймін. 

madeniportal.kz