«Әдебиет – ардың ісі!..» Оған сөз бар ма! «Әдебиет – тәрбие құралы!&ra...
Ғалымжан Өтемұратов. Рубайаттар
962
Жазған жазбамды, жазардан бұрын білем тұтас,
Бірақ, ол мазмұнды сөз-сөзбен жаза, берем тұтас.
Оны бір-ақ жеткізбек менің шамам емес,
Және, соны жазылғандай оқып ғана, оқығанға ол елең тұтас.
*
Махаббат-бұл, ғашықтықпенен екеудегі қарым,
Әрбір өзіне берумен, екінші жайлы аса жылы тәлім.
Оның қалайын талқылап, бөлген екі түрлі күші- құр,
Әуелгі араласпен ештеңе бола алмайды екінші күш залым.
*
Хәл үнемі бөлек-рас қозғалыс анық бар,
Сонда және, кездің өзгелігі әр.
Әрбір кезде әрбір кездің айырмасын
Сыртта таңытар-табиғаттың тез мезгілі әр.
*
Қараңғы кезгі хәлім, өзіме ғана әйгілі-бір анық,
Екінші -қараңғыда өзімнен бөтен ештеңе болмас маған қанық.
Ол екеуге нақ, үшінші-әлденеме белгісіз қараңғылықта -
Өзімнен қадам ары, дымсыз маған жабық.
*
Мен, ой ойлаудың екі түрімен таныспын:
Әуелден ойлаған ойдың бұзбай қалыптысын,
Соңына жетпек-бұл, соның біреуі.
Екінші-сақ үшін,әр жақты шолу талқысын.